Wing Chun Kung Fu

TEKST: ANDREA LEE

dodano : 20 październik 2011

Historia wing Chun jest mglista i owiana tajemnicami. Krążą nieprawdopodobne opowieści wyjaśniające narodziny systemu. Jedną z takich historii jest opowieść o młodej kobiecie zwanej Yim Wing Chun (wing Chun oznacz "piękna wiosna" lub też "wieczna wiosna"). Historię rozpowszechnił sam Wielki Mistrz Yip Man. Akcja zaczyna się w czasach, gdy rząd Qing doprowadził do zniszczenia Południowej ŚWiątyni Shaolin. Naszej bohaterce składa oświadczyny lokalny władca. Yim nie przyjume oświadczyn natychmiast. Deklaruje, że odda rękę, gdy on sam pokona ją w pojedynku zgodnie z zasadami sztuk walki. Zaraz potem pojawia się na drodze mniszka Ng Mui, jedna z nielicznych ocalałych z klasztoru Shaolin. Yim Wing Chun prosi mniszkę, by ta nauczyła ją sztuki walki. Cóż, dziewczyna lepiej trafić nie mogła, bowiem mniszka Ng Mui opracowała swój autorski system, zainspirowany konfrontacją węża i żurawia. Mniszka przekazuje swoją wiedzę młodej Yim Wing Chun, by ta w walce jeden na jeden, mogła pokonać niechcianego zalotnika. Legenda nie opowiada jakie losy spotkały pokonanego władcę, natomiast wyjaśnia, że kobieta przekazała nowy system swojemu późniejszemu mężowi: Leung Bac-Chou, który to na jej cześć, nazywa system jej imieniem i rozwija go dalej. Historia ładna, ale niepotwierdzona żadnymi źródłami historycznymi.

Najwcześniejsze wzmianki o systemie Wing Chun pojawiają w okresie 1826 - 1901 i są związane z osobą Leung Jan'a. Postać jak najbardziej historyczna, chciaż znowu owiana legendami. Leung Jan był chińskim zielarzem w wiosce Foshan. Jego imię było sławne dzieki wielu zwycięstwom w walkach. Zwano go Panem Jan z Foshan, ale prawdziwe imię brzmiało Leung Dak Wing. Urodził się między 1816-1826 r. Był młodszym synem aptekarza. Starszy syn został biznesmenem, a młodszy poszedł w ślady ojca. Po jego śmierci przejął aptekę i prowadził ją dalej. Nie wiadomo kiedy dokładnie zaczął swoją naukę sztuk walki, według przekazów ustnych w latach 50-tych XIX wieku stworzył podstawy 3 form ręcznych, które stały się podwalinami systemu Wing Chun Kuen. Więcej o niepokonanym "wojowniku pęści Wing Chun" w osobnym artykule...

Prawdopodobnie spadkobiercą wiedzy Leung Jana był jego syn, Chan Wah Shun, który rozwijał i przekazywał dalej styl walki Wing Chun Kuen. Ostatnim uczniem Chan Wah Shun'a był Yip Man (Yip Kai-Man). Chan miał wówczas 70 lat i był w stanie nauczać młodego Yip Mana (miał 13 lat) tylko trzy lata, przed śmiercią poprosił swojego drugiego ucznia, Ng Chung-Sok'a, aby kontynuował trening Yip Mana. Od tej pory losy systemu zwiążą się z losami młodego ucznia.

Obecnie styl Wing Chun należy do najpopularniejszych stylów walki uprawianych na wschodzie i na zachodzie. Odmiany Wing Chun różnią się nieco od siebie. Po śmierci Mistrza Yip Man'a czterej ostatni uczniowie i spadkobiercy (Leung Sheung, Lok Yiu, Tsui Sheung Tin, Wong Shun Leung) zaczęli rozwijać dalej zasady Wing Chun. Jako jedni z pierwszych nauczali sztuki walki obcokrajowców. Dzięki temu styl Wing Chun stał się tak popularny poza granicami Chin.

Formy i ćwiczenia

Styl Wing Chun zawiera 3 formy ręczne: Siu Lim Tao (mała idea), Chum Kiu (budowanie mostu) oraz Biu Jee (strzelające palce). Form uczymy się w podanej kolejności, każda forma jest pewnego rodzaju kodem technik, którymi posługuje się adept. Nigdy nie kończy się nauka formy, wraz ze zrozumieniem systemu rozwija się świadomość wykonywania zakodowanych ruchów w formie. Nauka ma na celu wykształcenie niezbędnych umiejętności w sztuce Wing Chun: ochrony własnej linii centralnej, równowagi, miękkości ruchu i wrażliwości. Forma uczy też prawidłowego generowania siły. Do wymienionych form ręcznych dochodzi forma na drewnianym manekinie i dwie formy z bronią: miecze motylkowe i kij smoka.

Bardzo ważną rolę w treningu Wing Chun Kuen pełni ćwiczenie Chi Sao (lepkie ręce). Chi Sao rozwija szybkość reakcji w walce w bliskim dystansie, zakłada umiejętność wyczuwania intencji przeciwnika. Gdy oko nie dostrzega ruchu, ta umiejętność jest niezwykle ważna. Trening Chi Sao zaczynamy od treningu jednej ręki, Dan Chi Sao, dzięki czemu adept stopniowo poznaje sens podwójnego Chi Sao, trenuje prawidłowy dystans i pilnuje kontaktu z partnerem. Ćwiczenie Chi Sao nie jest sparingiem, mającym na celu wyłonienie zwycięzcy.

Równowaga, struktura i dystans

Podstawowe zasady Wing Chun opierają się na trzech elementach: równowaga, struktura i dystans. Strukturę ciała można porównać do drzewa bambusowego: mocna ale elastyczna, zakorzeniona ale poddająca się (ustępująca sile). Równowaga jest powiązana ściśle ze strukturą ciała. Ciało utrzymujące równowagę jest szybkie i dynamiczne. Wing Chun preferuje wąskie pozycje, łokcie blisko ciała i uderzenia generowane z wewnątrz. Wląściwa struktura i równowaga zapewniają ochronę strategicznych punktów i jednocześnie dynamiczny mocny atak. Trzeci element, dystans, pozwala wykorzystać wszystkie umiejętności, zejść z linii ataku tak, by odpowiedzieć atakiem na atak. Dystans ma dawać poczycie komfortowej sytuacji, w której możemy przejąć kontrolę nad przeciwnikiem.

Uderzenia

Uderzenia Wing Chun to jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów systemu, urosły do roli wręcz magicznej techniki powalania przeciwnika. Tymczasem idea szybkich serii uderzeń w Wing Chun jest bardzo prosta: uderzaj w linii prostej po najkrótrzej możliwej drodze między pięścią a celem uderzenia. Uderzenia są często wyprowadzane w szybkich seriach, tzw. uderzenia łańcuchowe. Jeżeli są wykonywanie poprawnie, potrafią mocno zdezorientować przeciwnika i zakończyć starcie. Aby lepiej zobrazować zasadę uderzeń wing chun, posłużę się obrazem: Jeśli pięść potraktujesz jako gwóźdź, a ciało jako młot, to z każdym uderzeniem będziesz bliżej przeciwnika, miażdżąc określony punkt. Siła uderzeń generowana jest poprzez kompresję siły wewnątrz i szybką, dynamiczną ekspresję na zewnątrz.

Wing Chun na świecie

Szkoły Wing Chun znajdują się w ponad 64 krajach na świecie. To wciąż najpopularniejszy styl wywodzący się z tradycyjnych chińskich sztuk walki. Niewątpliwy wpływ na popularność systemu miało i wciąż ma światowe kino. Produkcje z udziałem Bruce Lee, czy obecnie z Donnie Yen, nieustannie prezentują piękno i realizm tej sztuki walki. Elementy Wing Chun przewijają się nie tylko w chińskich produkcjach ale również we wspłczesnym kinie zachodnim, jak np. sceny walki w kinowej wersji Sherlocka Holmesa (Sherlock Holmes, 2009, reż. Guy Ritchie).

B I B L I O G R A F I A
http://en.wikipedia.org/wiki/Wing_Chun

 

Ośrodki Wing Chun Kung Fu należące
do Polskiego Stowarzyszenia Wing Chun Kung Fu

KRAKÓW
SiFu: Andrzej Szuszkiewicz
ul. Stradomska 11, tel. 12/ 423 23 81,0 602 259 399


BYDGOSZCZ
SiFu: Dariusz Sitkowski
SP nr 56 w Bydgoszczy, ul. Bośniacka 3, biljee40@wp.pl


LUBOŃ (POZNAŃ)
SiFu: Krzysztof Kasprzak
SP nr 8 w Luboniu, ul. Żabikowska 52


GORZÓW WIELKOPOLSKI
Instruktor: Przemysław Milczarek
ul. Szanieckiej 4, milczarek@akademiataiji.pl


ZAWIERCIE
Instruktor: Paweł Klauza
Ośrodek Sportu i Rekreacji w Zawierciu ul. Moniuszki 10


TYCHY
Instruktor: Jerzy Kniaziuk
Zespół Szkół Sportowych, Al. Niepodległości 190

 

Zapisy i informacje o treningach

Rozkład treningów

 

 

A R T Y K U Ł Y

 

108 drewnianych manekinów...

TEKST: SIFU ANDRZEJ SZUSZKIEWICZ

Przyrząd treningowy jakim jest drewniany manekin (Mok Jan Jong), powinien zainteresować, każdego praktyka Kung Fu, który pragnie poszerzać swoje umiejętności i horyzonty w dziedzinie sztuk walki. Historia drewnianego manekina sięga czasów klasztoru Shaolin. Istniał‚ tam korytarz, wzdłuż, którego ustawionych było 108 drewnianych manekinów...

WIĘCEJ

 

Miecze motylkowe

TEKST: SIFU ANDRZEJ SZUSZKIEWICZ

Istniały dwa typy szerokiego miecza: jeden stosowany przez jeźdźców, drugi przez pieszych. Do pierwszej kategorii należą między innymi takie miecze jak: ma dao - szabla, tai cham dao - wielki tasak, kwan dao - zielony smok przesłaniający księżyc. Do drugiego typu zaliczamy miecz gęsich piór, miecz wielkiego dzwonu, ręczny szeroki miecz i miecz motylkowy. Do dzisiaj znanych jest ponad czterdzieści rodzajów szerokiego miecza. Jednak największą popularność, szczególnie w południowych Chinach, zdobyły miecze motylkowe.

WIĘCEJ